Waarom ik geen groot onderdeel van de beauty industrie meer wil zijn

Ik gaf eerder al aan dat ik mijn interesse in beauty een beetje verloren ben. Na jarenlang met beautymerken samengewerkt te hebben, honderden producten uitgeprobeerd te hebben en op vele evenementen aanwezig te zijn geweest, was ik er een beetje klaar mee. Waarom en hoe ik hier nu tegen aankijk deel ik graag met je in dit artikel.

Ik sta niet achter de missies van de meeste merken

Wat ik in de afgelopen jaren geleerd heb is dat de meeste cosmeticamerken 1 groot doel hebben: zoveel mogelijk geld verdienen. En hoe kan je in deze industrie veel geld verdienen? Door consumenten onzeker te laten voelen en ze het gevoel geven dat ze jouw producten nodig hebben. Met een focus op zogenaamde “problemen”, zoals cellulitis, een doffe huid, dunne wimpers, volumeloos haar, een te bleke huid, een te donkere huid, etc, etc, etc, geven ze consumenten het antwoord: koop onze producten, voel je beter. Door bepaalde (vaak jonge) modellen en bekende, mooie mensen te gebruiken in hun campagnes hopen ze dat jij denkt er net zo uit te kunnen gaan zien, zolang je hun producten koopt. Hun onderliggende boodschap: je bent niet goed genoeg.

Aangezien deze zogenaamde problemen en verlangens ons worden aangepraat door de bedrijven, zien zij het liefst dat je hun producten opnieuw blijft kopen. Van al je problemen zul je dus nooit afkomen en wanneer je denkt iets opgelost te hebben, wordt je verteld dat er opnieuw iets mis met je is. Inclusief een nieuwe oplossing uiteraard, in de vorm van een nieuw product. Dit wordt keer op keer herhaald en hierdoor hebben velen van ons lades vol producten die we amper gebruiken. Wanneer je kritisch naar reclames op tv, online en in tijdschriften kijkt zie je hoe toxisch en vrouwonvriendelijk deze industrie eigenlijk is.

Daarnaast belasten de meeste cosmeticabedrijven het milieu door middel van de ingrediënten die ze gebruiken en de productie van producten. Veel merken testen nog steeds op dieren en gebruiken dierlijke ingrediënten uit de bio industrie waar veel leed achter zit. Alhoewel steeds meer merken “natuurlijke” of “vegan” producten lanceren, is dit meestal pure misleiding en zijn het enkel marketingtrucjes om jou wederom goed te laten voelen over een aankoop.

Ook de dierproefvrije en natuurlijke merken gaan niet allemaal even ethisch te werk

Jarenlang dacht ik dat ik ook “het” antwoord had: koop verantwoorde producten. Ik reviewde veel natuurlijke producten en werkte samen met dierproefvrije merken. Ik verkocht overal mijn boodschap: koop ethisch verantwoorde producten, voel je goed over je aankoop. Nu is het kopen van verantwoorde producten meestal ook beter voor het milieu en vaak de dieren, maar toch begon het aan mij te knagen. Want hoeveel producten hebben we echt nodig? Werk ik misschien onder het mom van “maar dit merk werkt verantwoord” niet alsnog mee aan de negatieve boodschap van de cosmetica industrie?

In de afgelopen jaren zag ik een aantal van mijn favoriete “verantwoorde” bedrijven minder ethische keuzes maken. Ze veranderden de formules van producten, deden zich meer groen voor dan ze daadwerkelijk zijn en begonnen hun producten in China op dieren te testen. Een aantal onafhankelijke merken lieten zich plots overnemen door grote bedrijven die juist voor iets staan waar de merken voorheen tegen streden. Ik raakte steeds meer gefrustreerd, als consument zijnde maar ook als blogger. Campagnes en evenementen kregen een steeds grotere focus op cijfers. In het jaar dat ik door een cosmeticamerk genomineerd was voor een cruelty free award voor mijn blog, werd ik niet eens uitgenodigd voor de awardshow. Later zag ik dat andere bloggers en influencers (vaak niet eens met een focus op dierproefvrij) wel uitgenodigd waren, simpelweg omdat ze een groter bereik hadden. Ik begrijp heel goed dat elk bedrijf geld moet verdienen en zoveel mogelijk exposure wil bereiken, maar ik zie steeds vaker dat “ethische” bedrijven minder ethische keuzes maken en zich verbinden aan platformen die voornamelijk de toxische (je bent niet goed genoeg) boodschappen van de grote merken verkopen.

We hebben al die “vernieuwende” en “must-have” producten niet nodig

De conclusie die ik eind vorig jaar trok was dat ik niet meer wilde meewerken aan het constant promoten van producten die we veelal niet nodig hebben. Ik weet dat er veel vraag is naar dierproefvrije, vegan en natuurlijke producten en de artikelen waar ik de nieuwste lanceringen of merken deelde werden dan ook altijd goed gelezen. Maar het schrijven van dat soort artikelen voelde niet meer helemaal goed. Het past niet meer bij mij. Een dierproefvrij keurmerk betekent helaas ook niet altijd dat zo’n bedrijf ethisch te werk gaat of mensen echt helpt met hun producten. Ik geloof nog steeds dat het belangrijk is dat we zoveel mogelijk ethische(re) en natuurlijke(re) keuzes maken, maar ik wil me focussen op kwaliteit in plaats van kwantiteit. Wekelijks nieuwe producten promoten past daar niet meer bij.

Cosmeticaproducten, zelfs de allermooiste en met fantastische claims, zullen ons niet gelukkig maken. Wellicht voel je even geluk wanneer je een product aanschaft, maar de meeste producten die we kopen verdwijnen in lades en kasten totdat we ze weggooien. Echt geluk zit in ons en daar hoeven we geen geld aan uit te geven. Echt geluk zit hem ook in het accepteren van jezelf, zodat je minder verleid wordt om steeds weer producten te kopen om je zogenaamde “problemen” op te lossen.

Dit wilde ik in november eigenlijk ook al schrijven, maar het voelde een beetje ondankbaar. Want het schrijven over dierproefvrije beauty en merken heeft me veel bezoekers en samenwerkingen opgeleverd, waar ik natuurlijk dankbaar voor ben. Maar sinds dat artikel in november en de veranderingen op Naoki ben ik nog sceptischer geworden over cosmeticamerken en hun producten. Ik wil alleen nog maar de producten delen die ik daadwerkelijk gebruik en dat worden er elk jaar steeds minder (zie bijvoorbeeld mijn geminimaliseerde make-up collectie). Als ik nu een samenwerking aanga, dan is het met een bedrijf dat hun klanten geen onzekerheden aanpraat, dat geen focus heeft op producten die niet werken en dat als het even kan dierproefvrij, natuurlijk en in ieder geval vegetarisch is.

Op deze manier voel ik me goed over de producten die ik deel en heb ik niet het idee dat ik continu producten promoot en daardoor enkel een marketingtool voor bedrijven ben. Ik begrijp natuurlijk dat er ook bloggers en consumenten zijn die heel erg van beautyproducten houden en deze dagelijks met veel plezier gebruiken. Die komen wellicht tot andere conclusies dan ik – to each their own. Voor mij is het belangrijk dat Naoki een weerspiegeling is van wie ik ben. En dat is anno 2019 iemand met steeds minder spullen en die zichzelf voor de volle 100% kan accepteren, ook zonder grote cosmetica collectie 🙂

bron afbeelding: element5 digital via unsplash